Het was niet heel waarschijnlijk dat een schilderij van mij ooit een krachtterm als titel zou krijgen.
Maar deze is anders.
Blijkbaar had hij zichzelf aangeleerd een net woord te gebruiken wanneer iets niet naar zijn zin ging. Liet hij iets vallen of sloeg hij op zijn vinger dan was ’tommetoch’ steevast zijn reactie.
Tien jaar geleden is hij overleden, maar ook de generatie die na hem geboren werd kent hem als: ‘Opa Tommetoch’. Zo werd de keuze voor een titel snel gemaakt.
De beste foto die ze van hem hadden was een zwart-wit foto. Deze heb ik op basis van andere foto’s tot leven gebracht in kleur.
Wat was moeder/oma blij toen ze dit schilderij in handen kreeg op het feest van haar 85e verjaardag! Een heel uniek cadeau van haar zoons.