Sommige mensen worden letterlijk getekend door het leven.
Toen ik voor het eerst de foto zag die ik zou schilderen, moest ik even wennen aan zijn gezicht. Er zat een waas van tegenlicht over de foto. Daardoor was ik ook niet helemaal zeker van wat ik zag. Deze man leek een ander gezicht te hebben dan de meeste mensen.
Pas toen ik in gesprek raakte met de opdrachtgever begreep ik wat ik zag. Deze man had 25 jaar geleden een heel ingrijpende operatie gehad. Een operatie die zijn leven verlengde, maar die zijn gezicht voorgoed veranderde.
Ik vond het heel erg mooi om juist van deze man een schilderij te maken. Iemand hoeft niet het perfecte gezicht te hebben om er een prachtig schilderij van te laten maken. Het was mooi om te zien dat de familie zoveel mooie herinneringen heeft aan deze man. En dat ze zoveel liefde voor hem hebben, dat ze het waardevol vinden om een schilderij van hem te hebben.
De foto was niet perfect, maar na de uitleg zag ik precies genoeg om er een duidelijk schilderij van te kunnen maken. De achtergrond heb ik gewijzigd naar de wensen van de opdrachtgever.
Het was wel even zoeken naar de juiste achtergrond. De achtergrond op de oorspronkelijke foto was knalblauw, maar het was in mijn ogen te saai om dit zo te laten. Ik zocht naar een manier om meer kleur in het schilderij te krijgen. Maar ik wilde het schilderij toch overwegend blauw laten, omdat dit wel de lievelingskleur van deze man was.
In de achtergrond zie je ook nog nét iets wat lijkt op naaldbomen en iets wat een wolk zou kunnen zijn of een berg. Kleine knipoogjes naar mooie herinneringen aan vakanties in de bergen.