‘Stop nooit met bloemen schilderen’, zei Marco Krauwinkel. Hij leerde me portretschilderen in olieverf. Als ik geen portretten maak, dan zijn het eigenlijk altijd bloemen. Daarom was het heel erg leuk om de kans te krijgen een portret te combineren met bloemen.
Ellen vond zelf een standaardportret te standaard. Daarom vroeg ik: ‘Mag ik je verrassen met iets anders?’ En dat mocht. Ik kende de stijl van haar inrichting en stemde alle kleuren daarop af.
Ellen was erg blij met het resultaat. ‘Ik vind het ook fijn dat ik niet deze richting op kijk. Het lijkt me niet zo fijn als ik mezelf de hele tijd aankijk. Zo is het echt heel erg leuk om naar te kijken.’
‘Je bent het echt’, zeiden collega’s en vriendinnen. En dat is natuurlijk voor mij de grootste uitdaging. Om iemand te portretteren zoals die persoon echt is. En dan op zo’n manier dat iemand echt blij is met het resultaat. En dat was ze. Het staat in de huiskamer en heel lang fungeerde dit schilderij als profielfoto van Whatsapp. Totdat ze zwanger raakte en twee blauwe geboorteshirtjes getoond werden. En een derde. Blauw met roze en een groot vraagteken.
Inmiddels heeft ze een tweede schilderij besteld. Nu niet als verrassing, maar een echte opdracht. ‘Wacht nog even tot de baby er is. We willen er allemaal op.’